Οι Αληγείς άνεμοι

Ένας άνδρας (ο αφηγητής) επιδίδεται στο λαθρεμπόριο: πουλάει δίγλωσσες εγκυκλοπαίδειες στον Ινδικό Ωκεανό. Το σκάφος του περικλείει τη γνώση της Ευρώπης. Μια γνώση που δεν προστατεύεται όμως από το ναυάγιο, εφόσον τελικά ναυαγεί. Ένας τυφώνας τον ρίχνει σ’ ένα απομονωμένο και άγνωστο νησί. Άγνωστο επειδή μια διεθνής συνθήκη το προστατεύει από κάθε εκπολιτιστική επίθεση. Ο άνδρας μένει εκεί τρία χρόνια χωρίς να έρθει σε επαφή με τον αυτόχθονα πληθυσμό. Με μόνη εξαίρεση μια νέα, που τη μαθαίνει να μιλάει, να γράφει και να διαβάζει τη γλώσσα του. Αυτή η γυναίκα του ζητάει, από περιέργεια και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μια όσο γίνεται πιο ακριβή λεπτομερή αυτοπροσωπογραφία -την εικόνα δηλαδή του ευρωπαίου και του δυτικού πνεύματος, σε ένα είδος αντίστροφης εθνολογίας, όπου ο “άγριος” παίζει, για μια φορά, το ρόλο του ανεξέλεγκτου ανακριτή. Ο άνδρας φεύγει κάποτε από το νησί με το πλοίο που κατασκευάζει σπρωγμένος αμετάκλητα προς τη Δύση από τους αληγείς ανέμους, και η νέα γυναίκα, την οποία εγκαταλείπει του αφήνει ένα γράμμα όπου περιγράφει με λίγες λέξεις, βαριές όμως από τη μελαγχολία των αντιθέσεων, την άλλη πλευρά αυτής της ιστορίας – μια ιστορία εξυπνάδας και αδιαφορίας, έρωτα και εξορίας.