Η Σιωπή της Αφροδίτης

Η γνώση ήταν μια ψευδαίσθηση ότι εξουσίαζαν τη μοίρα τους. Η ιστορία, ψευδαίσθηση ότι ψηλαφούσαν τη μοίρα τους. Η τέχνη, ότι είχαν τη δύναμη να υπερβούν τη μοίρα τους. Η εξουσία, ότι μπορούσαν να υπάρξουν ανεξάρτητα απ’ τη μοίρα τους. Το χρήμα, ότι θα κατάφερναν να ξεχάσουν τη μοίρα τους.
Πέντε τριαντάρηδες βρίσκονται αντιμέτωποι με τη γνώση, την ιστορία, την τέχνη, την εξουσία και το χρήμα, όλα συγκεντρωμένα σ’ έναν παράφορο κοινό τους έρωτα για μια γυναίκα, που το ‘χει συνήθειο εδώ και αιώνες να παίζει με τις μορφές, με τις ψυχές, με τις γενιές. Θεά, διαβόλισσα, κατασκεύασμα μιας φάρσας, ιδιοκτήτρια του παρελθόντος, δολοφόνος του παρόντος και σπέρμα του μέλλοντος, σκορπίζει γύρω της ένα άρωμα αναπόφευκτου πεπρωμένου που τρελαίνει.
Κι οι ανυποψίαστοι τριαντάρηδες, στην τυφλή τους πτήση μέσα στην ημίτρελη Ελλάδα της δεκαετίας του ’90 οδηγούνται κατ’ ευθείαν στα δόκανα του προαιώνιου αισθησιασμού της. Για ν’ απαλλαγούν βίαια από τις ψευδαισθήσεις, μαθαίνοντας με τρόπο ανεπίστρεπτο, πως η πίσω πλευρά ενός υπέρλαμπρου παλατιού μπορεί κάλλιστα να είναι η πρόσοψη ενός κολαστηρίου.