Μύκονος μπλουζ

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή, κάθε λέξη της. Εκείνο το καλοκαίρι συνέβησαν ένα σωρό φρικτά πράγματα απ’ αυτά που διαβάζουμε στις εφημερίδες και κάνουμε το σταυρό μας και φτύνουμε στον κόρφο μας και λέμε “Δόξα τω Θεώ, είμαι μια χαρά”, ένα σωρό φρικτά πράγματα που βαθιά μέσα μας πιστεύουμε ότι θα συμβαίνουν πάντοτε στους άλλους και ποτέ σ’ εμάς.
Και αν κάποτε όλα αυτά συμβούν σ’ εμάς; Γιατί συνέβησαν σ’ εμάς, στη Μύκονο, εκείνο το καλοκαίρι. Σ’ εμένα, μια συνηθισμένη μαμά δύο αγαπημένων αλλά αντιπαθητικών παιδιών, παλιά υπάλληλο βιβλιοπωλείου και τώρα “ένδοξη ιδιοκτήτρια” βίλας στον Ορνό, στον Μπρετ, το θεϊκό τεκνό της Μυκόνου για εκείνο το καλοκαίρι, τον ένδοξο επιβήτορα, και στην Αντιγόνη, υψηλή ιέρεια της Εκάλης, μητέρα τριών υπερκινητικών παιδιών και ένδοξη κληρονόμο πολλών τονάζ.
Όλα κατέρρευσαν σ’ ένα διάστημα είκοσι ημερών. Κανείς δεν ανησύχησε ποτέ για μας. Κανείς δεν ανησύχησε όταν εγώ τα έφτιαξα με τον Μπρετ. Κανείς δεν ανησύχησε όταν ο Μπρετ πηδώντας προκάλεσε ρήξη του κόλπου στην τέως βιζιτού, νυν πρώτη κυρία enfant gate οικογένειας της Ελλάδας. Κανείς δεν ανησύχησε όταν κλειστήκαμε με την Αντιγόνη και τον Μπρετ για ένα μήνα σε μια βίλα στη Ριβιέρα, όπου σε μια παραζάλη κόκας και έρωτα όλα μπορούν να συμβούν. Κανείς δεν ανησυχούσε ποτέ για μας, κι αυτό είναι το τρομακτικότερο απ’ όλα. Κανείς δεν ανησυχεί γι’ αυτό το χέρι που παραμονεύει πάντα κάτω απ’ το κρεβάτι μας, να μας τραβήξει και να μας παρασύρει στην άβυσσο. Κανείς δεν ανησυχεί για ανθρώπους που περνούν καλά. Και εμείς περνούσαμε καήά, ήμασταν στη Μύκονο, έτσι δεν είναι;
Το βιβλίο αυτό αφορά εσάς που έχετε το θάρρος να πείτε ότι δεν περνάτε καλά. Όσο για τους άλλους, αυτούς τους αντιπαθητικούς που προσπαθούν να μας θαμπώνουν συνέχεια με τις δήθεν τέλειες ζωές τους, τους τέλειους γάμους τους, που είναι σκατά, τα τέλεια παιδιά τους, που είναι κωλόπαιδα, και τα δήθεν λεφτά που έχουν, και στην πραγματικότητα δεν έχουν, αυτοί ας το αφήσουν αμέσως κάτω και frankly: GO TO HELL!