Το κυρίαρχο στοιχείο των λαϊκών παραμυθιών είναι η πλοκή του μύθου πέρα από γραμματικούς και λογικούς κανόνες. Αν τα λαϊκά παραμύθια είχαν τη δομή των «έντεχνων παραμυθιών» των επωνύμων, θα είχαν σίγουρα και μικρότερη αντοχή επιβίωσης στον χρόνο και περιορισμένο χώρο επέκτασής τους. Μα κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ευτυχώς, γιατί τα “Παραμύθια των Λαών”, αν και γεμάτα αμιράδες, αμπιράδες, βασιλιάδες, αρχηγούς, λάμιες, δράκους, διαβόλους, τριβόλους, δυσκολίες, μάγους, μάγισσες, νεράιδες, όμορφες, κακούς… είναι τα πιο αναρχικά και αντιεξουσιαστικά κείμενα που βάλλουν κατά παντός ισχυρού και εξουσιαστή, άσχετα από το αν δεν προτείνουν λύση. Οδηγούν όμως στην κάθαρση των παθημάτων, χωρίς γιρλάντες και στολίδια.
Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το αίνιγμα του Γιασίν
Το άσπρο και το μαύρο πουλί
Οι γιοι του βασιλιά, ο Άσπρος και ο Μαύρος
Ο Μοχάμεντ και η κόρη των Βεδουίνων
Ο Αχμέντ Ουναμίρ και το κορίτσι των Αγγέλων
Η ιστορία του Αμπού Μουχάμεντ του τεμπέλη
Η ιστορία της Γιουράγ-Κουα Χάνα
Οι Δεκατέσσερις Πριγκίπισσες
Το πέταγμα του περιστεροκόριτσου
Η στρουθοκαμήλα του σουλτάνου
Η ευγνωμοσύνη του ελέφαντα
Ο αγώνας με τον δαίμονα
Η περιπέτεια του Αμπίντ Ιμπ αλ-Αμπράς
Ο πιστός βεζύρης του Αρντασίρ
Το νησί των γυναικών
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.