Ερμενί – Τρεις μαρτυρίες Αρμενίων για τη γενοκτονία

Την ιστορία της Ανατολικής Μεσογείου, αυτής της περιοχής του πλανήτη που από τον Όλυμπο, όπου κατοικούσαν οι θεοί, επεκτείνεται μέχρι το Αραράτ, όπου διασώθηκε το ανθρώπινο είδος μετά τον κατακλυσμό, εμείς οι Έλληνες την γνωρίζουμε δια μέσου των διηγήσεων. Ειδικά την ιστορία των τελευταίων εκατό ετών και περισσότερο της δεκαετίας του 1910 και μετέπειτα, όπου είχαμε την πρώτη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας, την αρμενική, αλλά και την εξίσου πετυχημένη, αν και λησμονημένη, γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Τα κείμενα του βιβλίου αποτελούν διηγήσεις τριών Αρμενίων, δύο γυναικών και ενός άντρα, οι οποίοι επέζησαν των διωγμών και των βιαιοτήτων που χαρακτήρισαν αυτήν την ταραγμένη δεκαετία.
Από τους παλιούς καιρούς, η διήγηση έτσι λειτουργούσε στην ιστορική αυτή περιοχή του κόσμου: ως στοιχείο της παράδοσης και της ταυτότητάς της.
Παρ’ όλο όμως που σ’ αυτήν την ενδιάμεση, μεταξύ Δύσης και Ανατολής, περιοχή γεννήθηκε ο πατέρας της Ιστορίας, ο Ηρόδοτος, που ανήγαγε τις διηγήσεις και τις μαρτυρίες σε Ιστορία, στους δικούς μας σύγχρονους καιρούς η Ιστορία, ως αναλυτική γνωστική διαδικασία, ως επιστήμη, επιμένει να απουσιάζει.
Η Απουσία αυτή δημιουργεί ένα τεράστιο κενό ιστορικής μνήμης, ένα κενό μορφωτικό και πνευματικό που, στην περίπτωση των Ελλήνων, παίρνει τραγικές διαστάσεις.