Αθόρυβες Μέρες

Η Νένη Ευθυμιάδη (…) έχει γράψει τα μυθιστορήματα “Εσύ κι εγώ μοιάζουμε λιγάκι”, Δωρικός 1973, “Ο Κήπος με τ’ Αγάλματα”, Νέα Σύνορα 1975 και “Η Φωτοβολίδα”, Νέα Σύνορα 1978. Κείμενά της δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς στη Γερμανία. Έχει μεταφράσει δοκίμια από τα Γαλλικά, Γερμανικά και Αγγλικά. Οι” Αθόρυβες Μέρες”, που είναι το τέταρτο μυθιστόρημά της, δεν θυμίζουν τίποτα από την ελληνική πεζογραφική παράδοση και ως προς τη γραφή και ως προς τα θέματά του. Ένα έργο, που ενώ επιβεβαιώνει απόλυτα τον όρο “μυθιστόρημα” εξαντλεί και περιορίζει την κλασική του καταγωγή μέσα στον στέρεο μύθο και την έντονη πλοκή, χωρίς καμιά εξάρτηση από το κινητό ή ακίνητο περιβάλλον, το κοινωνικό υπόβαθρο ή τη λαϊκή ψυχοσύνθεση. Σημασία έχει μόνο το συγκεκριμένο άτομο, το κάθε συγκεκριμένο άτομο, που οι σχέσεις του προς το σύνολο υπαγορεύονται από την ανοχή και την άρνηση για κάθε παρέμβαση. Ακόμη και ο φόνος που γίνεται πυρήνας της πλοκής του έργου δεν θα επιτρέψει στους “ήρωές” του να ενδώσουν στο παιχνίδι της δικαιοσύνης και εν συνεχεία στο παιχνίδι της εξουσίας και του κοινωνικού συνόλου, που παρ’ όλα αυτά θα εξακολουθεί να ζει τις “Αθόρυβες Μέρες” του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)