Ένα πουλί που κάηκε ζωντανό

Η Πάουλα Πινθόν Μαρτίν, κόρη ενός δεκανέα του φρανκικού στρατού, έχει μετατρέψει τον «καλό όροφο» του σπιτιού της σε χώρο λατρείας και πεδίο μάχης. Εκεί λατρεύει τα φετίχ της τυραννίας και τη μνήμη της «αγίας μητέρας της», της φιλντισένιας Θελεστίνα, που πέθανε μόνη και εγκατελειμένη. Εκεί ξανακάνει τον εμφύλιο πόλεμο, που ο πατέρας της κέρδισε κατά των Δημοκρατικών, χωρίς όμως να σταθεί ικανός να δρέψει τους καρπούς της νίκης.
Σε μια τελετουργική σκηνή, απίθανα άγρια και γελεοία, η Πάουλα θα δώσει την τελευταία της μάχη για τη μνήμη και το παρελθόν, μάχη τερατώδη και εφιαλτική, όπου η πραγματικότητα μετράει λιγότερο από τα παραληρήματα μιας πυρετικής φαντασίας.
Μ’ αυτό το μυθιστόρημα, άμετρα σκληρό εικονοκλαστικό και συνταρακτικό, ο Αγκουστίν Γκόμεθ-Άρκος μας οδηγεί σ’ έναν κόσμο κολασμένο όπου σφαδάζουν κάτω από το ανελέητο και πικρό του χιούμορ οι αμετανόητοι νοσταλγοί του φασισμού.