Ένας Έλληνας φοιτητής αυτοκτόνησε στο Παρίσι

Εγώ δεν είμ’ εγώ. Είμ’ ένας άλλος. Είμ’ ένας ρόλος. Ντύθηκα τα κοσμήματα, τα ρούχα, το όνομα ενός άλλου… Είμαι ο Έλληνας φοιτητής που αυτοκτόνησε στο Παρίσι. Έχω την κάρτα παραμονής του, τη φοιτητική του ταυτότητα, το μπλοκ επιταγών του. Όλα αυτά δεν κάνουν έναν άνθρωπο;

Ένας άνεργος Έλληνας μετανάστης στο Παρίσι καλείται να ανακαλύψει τους λόγους της αυτοκτονίας ενός συμπατριώτη του φοιτητή. Την αποστολή τού αναθέτει ο επιθεωρητής Τρυφώ, πρωτεργάτης της Ευρωπαϊκής Αστυνομίας, η οποία είναι όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η μόνη αστυνομία στον κόσμο που νοιάζεται για τους λόγους που οδηγούν τους πολίτες στην ύστατη πράξη.

Ο φοιτητής σπούδαζε θεατρολογία στη Σορβόννη και μελετούσε το δοκίμιο του Ντιντερό «Το παράδοξο του ηθοποιού», όπου ο φιλόσοφος αναρωτιέται αν ο ηθοποιός πρέπει να παίζει συναισθηματικά ή ψυχρά και εγκεφαλικά. Όσο για τον μετανάστη, αυτός μπαίνει σιγά σιγά στο πετσί του ρόλου του και ταυτίζεται μέχρι θανάτου με τον Έλληνα φοιτητή, αφού ολοκληρώνει με επιτυχία τις σπουδές του και προσπαθεί να εκδώσει τα διηγήματα που εκείνος είχε γράψει γύρω από τη θέση του στο θέατρο της πόλης και της ζωής.

Σ’ αυτό το πρώτο ευρωπαϊκό αστυνομικό μυθιστόρημα, ο Γιώργος Αλεξανδρινός αφηγείται με κοφτό και γρήγορο ρυθμό μια πρωτότυπη φανταστική ιστορία. Ταυτόχρονα σαρκάζει τη σπουδαιοφάνεια των ευρωπαϊκών υπηρεσιών και σχολιάζει τη σχέση Ελλάδας και Ενωμένης Ευρώπης ψηλαφώντας την ελληνική ταυτότητα.