Φυστίκι ελήφθη οβερ

«Το βιβλίο αυτό δεν αφορά ίσως μόνο την Αμερική του Κάρτεργκέητ. Ούτε γεννήθηκε μόνο από ένα ταξίδι. Αφορά την Αμερική είκοσι χρόνων – και γεννήθηκε μέσα από είκοσι χρόνων ταξίδια, απ’ τη μια ακτή του Ατλαντικού στην άλλη… Το Κάρτεργκέητ ήταν ίσως η αφορμή. Η λέξη «Κάρτεργκέητ» ακούστηκε για πρώτη φορά στην Αμερική όταν μαθεύτηκε ότι η αδελφή του Τζίμμυ Κάρτερ είχε υποστηρίξει τον εκδότη ενός κακόφημου περιοδικού. Αργότερα, όταν κυκλοφόρησαν οι πρώτοι ψίθυροι για παράνομα δάνεια που είχε πάρει ο αδελφός του προέδρου, η λέξη ξανακούστηκε. Από τότε δεν έπαψε να κυκλοφορεί στους τίτλους των Αμερικανικών εφημερίδων. Τις μέρες που ήμουν στην Αμερική η λέξη είχε ξαναγίνει της μόδας. Αφορμή, αυτή τη φορά, ήταν ο γιος του Τζίμμυ που είχε πιαστεί σε ένα κρησφύγετο του Άρλινγκτον, να καπνίζει μαριχουάνα! ‘Αρχίσαμε να νοσταλγούμε το Νίξον’ έγραψε εκείνη τη μέρα μια Αμερικανική εφημερίδα. ‘Τουλάχιστον είχε λιγότερους συγγενείς…’ «

Το Μάιο του 1979 ο Φρέντυ Γερμανός ταξείδεψε στην Αμερική σαν απεσταλμένος της «Ελευθεροτυπίας». Τότε σκέφθηκε να δώσει ο ίδιος το βιβλίο του στον Αμερικανό πρόεδρο. Δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο περίμενε. (…) Αργότερα ο Κάρτερ έστειλε στο συγγραφέα και ένα ευχαριστήριο γράμμα, για τους δύο κόπους που έκανε – να το γράψει και να του το πάει! (…)