Ο νόμος της βίας, η σχετικότητα του δικαίου κι ο εμπαιγμός της ύψιστης αξίας που λέγεται άνθρωπος είναι οι τρεις θεματικοί άξονες του νέου αυτού βιβλίου του Φώντα Κονδύλη. Γύρω στους άξονες αυτούς υφαίνεται η μυθολογία του ξεσηκωμού κι η τελική νίκη του πνεύματος. Επίκεντρο μιας τέτοιας μυθολογίας η αιώνια νιότη, με την αδιαλλαξία που χαρακτηρίζει την αθωότητα και την ομορφιά.
Ολόκληρο το βιβλίο δεν είναι παρά μια σκηνοθετημένη δίκη σκοπιμότητας με διατεταγμένους τους μάρτυρες κατηγορίας. Σ’ αυτή τη δίκη όλα είναι πλαστά. Η διαδικασία προς την καταδίκη προκαθορισμένη. Τα πλαίσια της υπεράσπισης αποκλεισμένα, επαναλήψιμα. Κι η όλη ατμόσφαιρα σκιάζεται εξαρχής απ’ το πελώριο σκιάχτρο του παραλογισμού. Ωστόσο, η σκηνοθεσία, όσο καλά κι αν είναι ρυθμισμένη, θ’ ανατραπεί. Το απρόβλεπτο στοιχείο, η φαντασία κι η ανώτερη αίσθηση ζωής εισβάλλουν στο σχέδιο με μια δική τους δυναμική κι οι επαγγελματίες κατήγοροι του κόσμου αυτού, οι απανταχού κριτές, θα μπλεχτούν στα γρανάζια μιας δίκης χωρίς νόημα, που δε θα τελειώσει ποτέ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Δίκη του Μεσημεριού κυκλοφόρησε σε πρώτη έκδοση δυο μήνες πριν απ’ την πτώση της δικτατορίας. Βιβλίο και συγγραφέας αντιμετώπισαν από την πρώτη στιγμή τη μανία της τυρρανικής εξουσίας με τις γνωστές συνέπειες του αναγκαστικού εγκλεισμού. Τόσο στη δεύτερη όσο και στην τρίτη αυτή έκδοση διατηρείται αυτούσια η μορφολογική πρωτοτυπία της πρώτης. Γραμμένη τελείως ανορθόδοξα, η Δίκη του Μεσημεριού κατηγορεί κάθε παραδεδεγμένη έννοια κλασσικής γραφής. Δανείζεται στοιχεία απ’ το θέατρο, απ’ τον κινηματογράφο κι απ’ την αφηρημένη ζωγραφική για να κινηθεί ανετότερα μέσα στο κλίμα του παραλογισμού, χωρίς ωστόσο να πάψει ν’ αποτελεί ένα μοντέρνο μυθιστόρημα που άντλησε τη μορφή του κατευθείαν απ’ την ατμόσφαιρα της εφτάχρονης βίας.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.