Οι όμορφοι και δυνατοί αποκτούν ό,τι θέλουν. Η μοίρα των συνεσταλμένων και σεμνών ανθρώπων είναι πολλές φορές η καταφρόνια και η μοναξιά.
Ένα τέτοιο μοναχικό πλάσμα, η Φράνσις, είναι η ηρωίδα σ’ αυτό το μυθιστόρημα της Αννίτα Μπρούκνερ, το καλύτερό της, όπως πιστεύουν πολλοί.
Κοπέλα της ανώτερης μεσοαστικής τάξης, πολύ καλλιεργημένη, απλή και διακριτική, χωρίς φανταχτερή εμφάνιση, λαχταράει την ανθρώπινη ζεστασιά κι αντικρίζει τον κόσμο γύρω της με μάτια που ικετεύουν ντροπαλά: Κοίταξέ με.
Στη βιβλιοθήκη του Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών όπου εργάζεται, η Φράνσις γνωρίζει το δόκτορα Νικ Φρέιζερ και τη γυναίκα του Aλιξ κι αφήνεται με λαχτάρα στην ανέμελα κεφάτη προστασία τους. Στον κύκλο τους η “Μικρή Ορφανή Φάννυ” συναντάει τον Τζέιμς, άνθρωπο σοβαρό και συμπαθητικό, και τον ερωτεύεται δειλά, χωρίς μεγάλη ελπίδα και αυτοπεποίθηση. Η ανταπόκριση που της δείχνει ο Τζέιμς κάνει την καρδιά της ν’ ανοίξει σε μια γλυκιά προσμονή… Τότε όμως οι φίλοι της, πλάσματα ολότελα αδιάφορα κι απίθανα εγωιστικά, σε μια καινούργια φάση του κεφιού τους αλλάζουν διαθέσεις απέναντί της.
Σ’ αυτό το αληθινό, χωρίς αυταπάτες μυθιστόρημα υπάρχουν σκηνές από τη ζωή των μοναχικών ανθρώπων τόσο συγκλονιστικές, ώστε στιγμές στιγμές παγώνουν ώς το κόκαλο τον αναγνώστη.
