Κομπόστ – Το Εμβόλιο Γονιμότητας του Εδάφους, Οδηγίες Παρασκευής και Χρήσης Φυσικών Λιπασμάτων

Γι’ αρκετούς το έδαφος υπολογίζεται σαν μια νεκρή μάζα. Βλέπουν το έδαφος σαν ένα δοχείο θρεπτικών συστατικών, τα οποία αφαιρούνται με τις συγκομιδές και πρέπει να αναπληρώνονται με τα λιπάσματα. Πάνω σ’ αυτή την άποψη στηρίζεται η βιομηχανία χημικών λιπασμάτων και η εξάρτηση της γεωργίας από τη χημεία. Η εξάρτηση αυτή αυξάνει και από τα εξής γεγονότα:
α) Τα εδάφη, που επί σειρά ετών δέχονται χημικά λιπάσματα, νεκρώνονται σιγά σιγά (χάνουν της φυσική τους γονιμότητα) κι έτσι, πράγματι, όταν μια χρονιά δεν δεχτούν χημικά λιπάσματα, δεν αποδίδουν.
β) Τα φυτά, που αναπτύσσονται με τακτική τροφοδότηση με χημικά λιπάσματα, γίνονται γρήγορα πιο ευπαθή σε προσβολές και αρρώστιες. Τότε, έρχονται τα δραστικά συνθετικά φυτοφάρμακα (δηλητήρια), τα οποία διαταράσσουν την οικολογική ισορροπία. Τα ωφέλιμα είδη μειώνονται ή και εξαφανίζονται, ενώ τα βλαβερά έντομα, μύκητες κ.λπ., αυξάνουν ανενόχλητα και συγχρόνως αναπτύσσουν ανθεκτικότητα, οπότε η κατανάλωση των φυτοφαρμάκων (των δηλητηρίων) εντείνεται κ.ο.κ.
Όλα αυτά ξεκινούν από τη λανθασμένη άποψη για το έδαφος.
Το υγιές έδαφος είναι, όπως τα φυτά και τα ζώα, ένα δυναμικό σύστημα γεμάτο με διάφορες μορφές ζωής, που αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοεξαρτώνται, όπως τα κύτταρα του σώματός μας, δηλαδή το έδαφος είναι ένας ζωντανός οργανισμός.