Μελάφτσα, Ηλιόλουστο: ΜΝΗΜΗ ΠΡΩΤΩΝ

Η συγγραφική δουλειά για το βιβλίο Μελάφτσα, Ηλιόλουστο: Μνήμη Πρώτων, ήρθε μετά από την έρευνα και την αξιολόγηση των ευρημάτων σε οικογενειακά μπαούλα και συρτάρια. Τμήμα αυτής της επίπονης και πολύ ενδιαφέρουσας διεργασίας είναι και η ψηφιοποίηση κάποιου από το αρχειακό υλικό που ήρθε στην κατοχή μου μετά από την εκδήλωση στο Ηλιόλουστο, τον Αύγουστο του 2011.
Βλέποντας γνωστά και άγνωστα πρόσωπα του χωριού να παρελαύνουν στην οθόνη σκεφτόμουν πολλά πράγματα˙ σε μερικά κοντοστεκόμουν ιδιαιτέρως και έπλαθα σενάρια. Βλέποντας την ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός δεκαεννιάχρονου κοριτσιού στα 1962, τη φανταζόμουν ως ηρωίδα του Χίτσκοκ ή του Χιούστον σε ασπρόμαυρες ταινίες. Στεκόμουν πολύ στα μάτια της και ξαφνικά τα μάτια αυτά μου φάνηκαν πολύ γνώριμα, έστω και με μισό αιώνα πάνω τους, καθώς μία μνήμη αναδύθηκε από την Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011, όταν έκανα την (ομώνυμη με το βιβλίο) εκδήλωση στο μαγευτικό Ηλιόλουστο: με θυμάμαι να χάνομαι σε μία ολόθερμη αγκαλιά, μιας γυναίκας την οποία εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να συνδέσω με κάποιο όνομα και οικογένεια, αλλά έβλεπα την ανείπωτη χαρά και συγκίνηση στο πρόσωπό της!
Και αυτό το βιβλίο είναι ένα ακόμα τραγουδάκι αφιερωμένο στον μικρόκοσμο της Ιστορίας και αποδίδει (όσο μου είναι δυνατόν) ανθρώπινα πρόσωπα σε ονόματα καταλόγων –αλλά και ονόματα πλάι σε πρόσωπα σε παλιές φωτογραφίες- και τα πλαισιώνει με αφηγήσεις για συγγένειες και έρωτες και απώλειες!
Παρά την προσπάθεια, κάποια από τα πρόσωπα συνεχίζουν να μην έχουν ονόματα πλάι τους˙ ευκαιρία λοιπόν για δεύτερη ζωή του βιβλίου: όσοι από τους αναγνώστες και τις αναγνώστριές του αναγνωρίζουν συγγενείς ή γνωστούς, ας έχουν διαθέσιμο ένα μολυβάκι ή ένα μαρκαδοράκι κι ας σημειώνουν στο περιθώριο ονόματα και συγγένειες που μου διέφυγαν ή που δεν μπορούσα να γνωρίζω˙ έφυγα σε πολύ μικρή ηλικία από το Ηλιόλουστο και από τότε μόνο για λίγες ημέρες τον χρόνο το επισκέπτομαι!