Ο δήμιος

1900, Αθήνα – Ναύπλιο. Μια ιστορία έρωτα, απάτης και εκδίκησης που παρασύρει τους πρωταγωνιστές της ως το Μπούρτζι, για να τους φέρει αντιμέτωπους με το σκοτεινό του κάτοικο, έναν ιδιόρρυθμο δήμιο, που κρατάει στα χέρια του την απρόβλεπτη μοίρα τους. «. . . Η ανατολή ρόδιζε τα τείχη του κάστρου, καθώς τελείωναν οι τυπικές διαδικασίες της εκτέλεσης. . . Οι χωροφύλακες με συνόδευσαν μέχρι την εξέδρα. Κοίταξα γύρω μου με προσποιητή αδιαφορία και πρόσεξα αρκετά οικεία πρόσωπα να με παρατηρούν με περιφρόνηση. . . Το πνιχτό, γυναικείο κλάμα προσείλκυσε και πάλι την προσοχή μου. Κίνησα το βλέμμα προς τα εκεί και αντίκρυσα την κορμοστασιά μίας, ντυμένης στα μαύρα, νεαρής γυναίκας. . . Και, τότε, το αίμα κομμάτιασε τις φλέβες μου, καθώς τα πάντα αποκαλύφθηκαν. Η γυναίκα ήταν η αγαπημένη μου. Η λαιμητόμος είχε στηθεί για εκείνη. Η Ελένη θα ήταν το θύμα. Εγώ, ο δήμιος».