Ο σοφέρ της λέδης Φράνκλιν

Μια σχέση ιδιόρρυθμη. Εκείνη ανήκει στη βρετανική αριστοκρατία, είναι η χήρα του λόρδου Φράνκλιν. Και υποφέρει από τύψεις, γιατί την ώρα του θανάτου του διασκέδαζε σε κάποιο κοκτέιλ πάρτι. Οδηγός αυτός. Σε ενοικιαζόμενες λιμουζίνες. Είδος ταξιτζή, που φροντίζει να είναι πάντα ευγενής και τυπικός απέναντι στους εκάστοτε πελάτες του. Η συνάντησή τους θα εξελιχθεί σε σχέση οικειότητας, σε μια ανομολόγητη εξάρτηση. Κυρίως απ’ την πλευρά του. Κι ας καταφεύγει κάθε φορά στον πλασματικό κόσμο μιας δήθεν συζύγου και τριών ανύπαρκτων παιδιών, για να κρατήσει μια απόσταση και την ίδια στιγμή για να έχει ιστορίες να διηγηθεί στη λαίδη. Η εξάρτηση θα πάρει τη μορφή παγίδας: για τη μέχρι τότε εύθραυστη ακεραιότητά του, για τον ανδρισμό του, για τον ετοιμόρροπο κυνισμό του. Θα γίνει αγάπη, έρωτας, που θα εκφραστεί απροσδόκητα μέσ’ από μιαν απελπισμένη χειρονομία. Το τέλος του πληρώνεται με ληξιπρόθεσμα γραμμάτια αυτογνωσίας, χωρίς καμιά ελπίδα αναβολής της πληρωμής. Προφταίνει όμως. Την τελευταία στιγμή. Να μη χαθεί εντελώς απ’ τη μνήμη των ανθρώπων. Προπάντων απ’ τη δική της μνήμη. Που θα γίνει ο γλυκός, ο παρηγορητικός του τάφος.