Το 1950, ο Κώστας Δ. Χατζηαργύρης έγραψε την «Οικογένεια Ζαρντή». Ένα βιβλίο που αναφέρεται στην ακμή και στην παρακμή μιας μεγάλης και πανίσχυρης φαμίλιας τσιφλικάδων, καταδεικνύοντας τη σταδιακή πτώση της μέσα από το πέρασμα τριών γενεών, από το 1900 ως το 1930.
Η ιστορία διαδραματίζεται στις αρχές του περασμένου αιώνα στο απέραντο τσιφλίκι της οικογένειας Ζαρντή, επικεφαλής του οποίου βρίσκεται ο Γρηγοράκης Ζαρντής. Ένας άτεγκτος, σκληρός και πολλές φορές βίαιος μεγαλοτσιφλικάς, που δεν εννοεί να κάνει πίσω σε οτιδήποτε αφορά την περιουσία που κληρονόμησε από τους προγόνους του.
Μπροστά στην υπεράσπιση των συμφερόντων του, δε διστάζει να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια, όσο ακραία κι αν είναι. Σκοτώνει χωρίς δισταγμό όποιον τολμά να σηκώσει κεφάλι, χωρίς να υπολογίζει στο παραμικρό την ανθρώπινη ζωή…
Για να σχηματίσει ο αναγνώστης μια ιδέα της θέσης που είχε πάρει ο Χατζηαργύρης στα γράμματα του τόπου μας, θα παραθέσω εδώ μερικές γραμμές από ένα άρθρο που έγραψα τότε στον “Ταχυδρόμο”, όταν πέθανε. (Γενάρης του 63) “Ο θάνατός του αναγγέλθηκε από τις εφημερίδες κατά τον εξής απίστευτο τρόπο: Απέθανε ο Κ. Χατζηαργύρης που υπήρξε κατά την Κατοχήν ένας από τους πρωτεργάτες της ιδέας για την ίδρυση του “Θεάτρου Τέχνης”!
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.