Όλα μου τα αύριο είναι δικά μου

Ο Αλέξανδρος αναζητά την ανθρώπινη επαφή σε κάθε στιγμή που έχει ήδη περάσει. Ο μυστηριώδης Αμβρόσιος θα διεισδύσει στο άβατο του μυαλού του προσπαθώντας να τον βγάλει από τη μοναξιά της σιωπής. Ίσως η λύση να βρίσκεται στα χαμένα «Κείμενα της Δομινιτιανής». Η απώλεια, που ακολουθεί παντού τα βήματά του, θα του στερήσει αμετάκλητα συναισθήματα και σκέψεις που γέμιζαν τη ζωή του. Θα μπορέσει, άραγε, η αέναη παλίρροια της θάλασσας να του επιστρέψει μνήμες κι ένα μέλλον που θα τον ελευθερώσει από τα δίχτυα του παρελθόντος;