Πώς ανακάλυψα την Αμερική

Πάνω από μισός αιώνας έχει κυλήσει από το θάνατο του ποιητή. Μα η φωνή του, αντί να σβήνει με το χρόνο, δυναμώνει. Γίνεται πιο ζεστή. Ηχεί πιο οικεία. Κι όλο κερδίζει η εκπληκτική πρόβλεψή του για το μέλλον.
Το όνομα του Μαγιακόφσκι ένα από τα πιο ψηλά ορόσημα στην ποίηση του κόσμου. Τα βιβλία του μεταφρασμένα διαβάζονται όπου γης. Η ζωή, η προσωπικότητά του, το έργο του – αντικείμενα έρευνας για πολλούς ειδικούς. Κι η τέχνη του, αυτός ο καινούργιος λόγος στην ποίηση που είπε ο Μαγιακόφσκι, ασκεί πάντα μια βαθιά επίδραση με τον επαναστατικό της δυναμισμό στο περιεχόμενο και τον επαναστατικό νεωτερισμό στη μορφή. Αυτός έμεινε ο Μαγιακόφσκι στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο ποιητής που κατέβασε την ποίηση από τους σιντεφένιους πύργους και την έκανε εμβατήριο εφόδου της επανάστασης, κουβέντα με τα άμετρα πλήθη του λαού, με την ιστορία τους, την εποχή τους και την προοπτική τους. Ο ποιητής που έκανε την επικαιρότητα ποίηση και την ποίηση επικαιρότητα. Τέλος, ο ποιητής που αγαπήθηκε τόσο, μα και μισήθηκε με την ίδια σφοδρότητα.[…] “Ο Μαγιακόφσκι”, έγραφε η εφημερίδα “Βετσέρναγια Μοσκβά” μετά το γυρισμό του ποιητή, “ανακάλυψε, όχι μονάχα την Αμερική, αλλά και κάτι νέες ιδιότητες που κρύβονταν μέσα του. Ο Μαγιακόφσκι γύρισε στη Μόσχα, όχι όπως ήταν. Οι εντυπώσεις του απ’ την Αμερική ξύπνησαν μέσα στον ποιητή τις ιδιότητες του κοινωνιολόγου, του οικονομολόγου και του πολιτικού. Ο Μαγιακόφσκι θέλει τώρα όχι μόνο να δείξει, αλλά και ν’ αποδείξει. Να πείσει, όχι μόνο με τα καλλιτεχνικά μέσα, αλλά και με γενικότερα θεωρητικά επιχειρήματα. Γι’ αυτό και η διάλεξή του “Η δική μου ανακάλυψη της Αμερικής” ήτανε τόσο πρωτότυπη. Ο Μαγιακόφσκι δεν είδε μονάχα πολλά, αλλά και τα κατάλαβε βαθιά. Αποχτώντας νέες ιδιότητες ο ποιητής, δεν έχασε τις παλιές του”. […] (Νίκος Παπανδρέου, από τον πρόλογο της έκδοσης)