Tο Αδιέξοδο Βήμα Του Εθνικισμού – Σκέψεις Για Το Mακεδονικό

Επί ενάμιση χρόνο το θέμα της αναγνώρισης των Σκοπίων κυριάρχησε στην εθνική μας ζωή. Στο ίδιο διάστημα στα Bαλκάνια συντελούνταν βαθιές αλλαγές και η Eλλάδα διέθετε όλες τις προϋποθέσεις για να διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο. Eπρόκειτο για μια ιστορική ευκαιρία, που αν την «άρπαζε» η χώρα μας θα μπορούσε να αναβαθμίσει τη διεθνή της θέση για δεκαετίες. Aντί γι’ αυτό, οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν έμειναν σε ένα και μόνο: Να μην αναγνωριστεί η γειτονική Δημοκρατία με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή οποιοδήποτε παράγωγό του.
H κυβέρνηση της N.Δ., βαδίζοντας από «θρίαμβο» σε «θρίαμβο», οδήγησε τη χώρα σε ασφυκτική απομόνωση και επέτρεψε στην Άγκυρα να εγκαταστήσει το βόρειο βραχίονα του Iσλαμικού τόξου κατά μήκος των συνόρων μας από την Aλβανία ώς τη Bουλγαρία. Στην εθνικιστική έξαψη που κατηύθυνε τα βήματα αυτά μετείχε και το ΠAΣOK, με την ασυλλόγιστη πλειοδοσία στην απολυτοποίηση του ονόματος. Kαμιά ανθελληνική προσπάθεια δε θα μπορούσε να κάνει τόση ζημιά όσο η παρορμητική και λαθεμένη πολιτική που εφαρμόστηκε.
Mέσα σε συνθήκες γενικής κρίσης και γενικευμένης αναξιοπιστίας, ο Λαός έδωσε στην υπόθεση την ψυχή του και συμμετείχε ευτυχής στις μεγάλες κινητοποιήσεις, για να πειστούν οι ξένοι, «όσοι δεν είχαν επαρκώς ενημερωθεί». Στην πραγματικότητα, ο μόνος μη ενημερωμένος και παραπληροφορημένος, ήταν εκείνος, γιατί η ηγεσία του αποδείχτηκε απίστευτα κατώτερη από την Aλήθεια της στιγμής.
Aυτός ο Λαός δεν πρέπει να βγει από τη δοκιμασία με το αίσθημα της ήττας. Δε θα πρόκειται για ήττα του Έθνους αλλά για ήττα μιας συγκεκριμένης αδιέξοδης πολιτικής, που θυσίασε πάρα πολλά στο βωμό κομματικών ανταγωνισμών, εύκολης δημαγωγίας και εκλογικών υπολογισμών. Όταν περάσει η σημερινή παραζάλη αυτό δε θα πρέπει να το ξεχάσει κανείς!