Το ελαφάκι

Γόνος μιας ξεπεσμένης οικογένειας αριστοκρατών, η Έστερ, που αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο αυτό το γοητευτικό μυθιστόρημα, δουλεύει στα δώδεκα χρόνια της σαν ενήλικη. Δεν είναι ωραία ούτε αγαπητή, κι οι αρετές που θα την αναδείξουν αργότερα σε προικισμένη ηθοποιό -ευφυΐα και ιδιάζουσα ευαισθησία- υπογραμμίζουν απλώς στα μάτια της την αδικία. Υπάρχει και η φίλη της Άγγελα: αρκεί να εμφανιστεί για να προσελκύσει τους πάντες. Η Έστερ δεν έχει καν παπούτσια η Άγγελα διαθέτει τα πάντα, ακόμη κι ένα μικρό ελάφι που τρώει από τη χούφτα της. Η Άγγελα αφήνει ευχαρίστως τη φίλη της να χαρεί το ζωάκι, αλλά η Έστερ αρνείται να μοιραστεί οτιδήποτε. Κάποιο βράδυ, θ’ αφήσει το ελαφάκι ελεύθερο και το επόμενο πρωί θα πληροφορηθεί πως το βρήκαν σκοτωμένο στις σιδηροτροχιές.
Έρχεται ο πόλεμος, η Έστερ χάνει πατέρα και σπίτι για να καταλήξει στη Βουδαπέστη. Γίνεται ηθοποιός ξαφνικά απέκτησε τα πάντα, εκτός από τον έρωτα. Θα τον συναντήσει στο πρόσωπο ενός συγγραφέα, που τυγχάνει και σύζυγος της Άγγελα.
Η Έστερ δεν επεδίωξε το θάνατο του μικρού ελαφιού – κι ούτε θα προσχεδιάσει, τώρα, το θάνατο του εραστή της.