Το οδοιπορικό τριών Ηπείρων

Η ταξιδιωτική φιλολογία μας έχει ίσως συνηθίσει στο να πιστεύουμε ότι μόνον άνδρες αποτολμούσαν ταξίδια μέχρι τον 18ο περίπου αιώνα, κι αυτό λόγω των πολλών και ποικίλων δυσκολιών καθώς και των κινδύνων που συνεπάγονταν αυτά τα ταξίδια ιδιαίτερα έξω από την “πολιτισμένη Δύση” της εποχής.
Και όμως η τολμηρή λαίδη Μόνταγκιου αδράχνοντας την ευκαιρία, συνοδεύει τον λόρδο σύζυγό της στην Κωνσταντινούπολη όπου έχει διοριστεί ως πρέσβης. Η ανώτερη κοινωνική τάξη στην οποία ανήκει της δίνει τη δυνατότητα να γίνεται δεκτή σε όλες της Αυλές της Ευρώπης από όπου περνάει και με την κοφτερή και κριτική ματιά της να εντοπίζει, να καταγράφει, και να κριτικάρει τις συνθήκες ζωής της εποχής.
Διασχίζοντας με άμαξα όλη την Ευρώπη θα περάσει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και έπειτα από μακρόχρονο ταξίδι θα φτάσει στην Κωνσταντινούπολη την “Βασιλίδα των πόλεων”. Εκεί η αχόρταγη περιέργεια και φιλομάθεια της θα την οδηγήσει στο να οργώσει την πόλη και να εισχωρήσει ακόμα και στα μυστηριώδη χαρέμια και στα περίφημα χαμάμ, τόπους που κανένα ευρωπαϊκό μάτι δεν είχε ως τότε δει και μόνο υποθέσεις και τερατολογίες διαδίδονταν γι’ αυτά:
“Ήταν ολόγυμνες αποκαλύπτοντας καθετί όμορφο και κάθε ελάττωμα που είχαν. Ωστόσο δεν υπήρχε ούτε το παραμικρό λάγνο χαμόγελο ή άσεμνη χειρονομία εκ μέρους τους. Βάδιζαν και κινούνταν με την ίδια αρχοντική χάρη την οποία ο Μίλτον αποδίδει στη μητέρα όλων μας. Υπήρχαν ανάμεσα τους πολλές που είχαν τόσο τέλειες αναλογίες όσο και οι θεές του Γκουΐντο ή του Τισιάνο και το δέρμα των περισσοτέρων από αυτές ήταν πάλλευκο. Το μοναδικό στολίδι τους ήταν τα όμορφα μαλλιά τους που χωρίζονταν σε πολυάριθμες μπούκλες, έπεφταν στους ώμους τους ή συγκρατούνταν με μαργαριτάρια ή κορδέλες…”.
Αν όμως βλέπουμε μέσα από τα μάτια της λαίδης Μόνταγκιου την Κωνσταντινούπολη όπως ποτέ ως τότε δεν την έχουμε δει, άλλο τόσο θα δούμε και θα γοητευθούμε το Αιγαίο, “το Αρχιπέλαγος” και τα νησιά του, την Τύνιδα και τους Βεδουίνους της, τα ερείπια της Καρχηδόνας, και την όμορφη Ιταλία, τόπους που θα διασχίσει στην περιπετειώδη επιστροφή της πίσω στα πάτρια εδάφη. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)