Το σφράτο

Σφράτο θα πει έξωση στα ιταλικά. Στα ελληνικά δε σημαίνει τίποτα. Όμως προφέρεται σαν σφραγίδα, σφρίγος, σφάλαγτο. Το ουσιαστικά άτιτλο αυτό βιβλίο θα μπορούσε να ονομαστεί μ’ ένα από τα επιμέρους τμήματά του: “Οι ωραίο Ωρεοί”, “Το παλιό μπλοκάκι”, “Χρονικό μιας μαρτυρίας που δε γράφτηκε”, “Το εθνικόν μας θέμα κι άλλα θέματα της ειρήνης”. Όμως κανένα δε θα το κάλυπτε ολόκληρο. Γιατί από την αναζήτηση του καταβυθισμένου θησαυρού στη θάλασσα των Ωρεών από την εποχή της Αντίστασης ώς την καταβύθιση στο πέλαγος της ζωής της Μεγάλης Ντίβας του λυρικού θεάτρου υπάρχει μια τεράστια απόσταση που τη γεφυρώνει η μυθιστορία του αφηγητή