ΔΩΔΩΝΗ
0 από 5
Δόνα Ροζίτα
Στη Δόνα Ροζίτα, τη γεροντοκόρη, ο οργασμός των λουλουδιών φτάνει σ' ένα δαιμανισμένον ανεμοστρόβιλο, σ' έναν ξέφρενο χορό από πέταλα, που πνίγει όλα τ' άλλα γλωσσικά σύμβολα. Όλα τα πρόσωπα μιλούνε με τη γλώσσα των λουλουδιών. Όλα τα πράγματα εκφράζονται μ' ανθισμένες λέξεις.
0 από 5
Εμείς και ο χρόνος
Με το Εμείς και ο Χρόνος ο Τζων Πρίσλεϊ ερευνά την αδυσώπητη φθορά του ανθρώπου από τον χρόνο, σε συσχετισμό με κοινωνικά γεγονότα και εξελίξεις που διαμορφώνουν την ύπαρξή του. Το θέμα είναι η ιστορία μιας αστικής οικογένειας. Παρουσιάζεται πρώτα στη νεανική της μακαριότητα και αισιοδοξία.
0 από 5
Εμιγκρέδες
Ένας μετανάστης-εργάτης κι ένας πολιτικός εξόριστος. Χώρος: Αθλιο υπόγειο, εκεί που συναντιώνται οι σωληνώσεις νερού, γκαζιού, αποχέτευσης, των μεγάλων κτιρίων. Εκεί που ο πολιτισμός δεν κατεβαίνει για να δώση το λούστρο του -στα κρυφά του στηρίγματα. Δυό άνθρωποι ξένοι. Σε ξένο τόπο. Αποκομμένοι. Από τα λόγια που πετάνε εδώ και κει, η πατρίδα τους γίνεται και δική μας.
0 από 5
Ένας εχθρός του λαού
Το έργο πραγματεύεται την πάλη του δυνατού, τίμιου αστού εναντίον του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός προβάλλει με ένα καθορισμένο ψέμα. Ένα δημοτικό ίδρυμα λουτρών όχι μόνο δεν προσφέρει καμία θεραπεία αλλά είναι και τέλεια βλαβερό. Κι όμως το ίδρυμα προσπορίζει πολλά κέρδη στην πόλη. Αν αποκαλύψει κανένας την πραγματική του κατάσταση, την ανθυγιεινή, θα ρίξει πλήθος κόσμου στην ανέχεια. Η αλήθεια...
0 από 5
Ένας μήνας στην εξοχή
Στο κτήμα του Ισλάγεφ ζουν ο ίδιος με τη γυναίκα του, Ναταλία Πετρόβνα, και τον γιο τους, η ψυχοκόρη της Ναταλίας, η δεκαεφτάχρονη Βέρα, και η μητέρα του Ισλάγεφ με τη συνοδό της. Ο συγγραφέας Ρακίτιν, που περνάει τον χρόνο του στο κτήμα, είναι ερωτευμένος με τη Ναταλία διασκεδάζοντας έτσι την πληκτική και γεμάτη συμβατικότητες ζωή της, ώς την άφιξη...
0 από 5
Έντα Γκάμπλερ
Η Έντα Γκάμπλερ δεν έχει ηθικά ιδανικά, παρά μόνο ρομαντικά. Είναι καθαρά μια τυπική μορφή του 19ου αιώνα, που βυθίζεται στην άβυσσο ανάμεσα στα ιδανικά που δεν της επιβάλλονται και πραγματικότητες που δεν έχει ακόμη ανακαλύψει.
0 από 5
Η βεντάλια
Σε ένα ιταλικό χωριό, όλοι οι κάτοικοι, παρά τη διαφορά των κοινωνικών τους τάξεων, ζουν μια ήρεμη ζωή, αποτελώντας μια οικογένεια και γνωρίζοντας ο ένας τα μυστικά του άλλου. Η ηρεμία αυτή αναστατώνεται όταν ο Εβαρίστο αγοράζει κρυφά με τη βοήθεια της πεταχτής Γιαννίνας μια βεντάλια, που είχε σπάσει, για την αγαπημένη του.
0 από 5
Η γελάδα. Υπήρξε ή όχι ο Ιβάν Ιβάνοβιτς
0 από 5
Η δίκη του Χριστού
Με πρωτότυπη έμπνευση και ιδεολογική παρρησία ο Ντιέγκο Φράμπι επιχειρεί στο κορυφαίο αυτό έργο μία αναθεώρηση της δίκης του Χριστού από έναν περιπλανώμενο θίασο Εβραίων για να καταδειχτεί η απιστία και ταυτόχρονα η ανάγκη της πίστης που φωλιάζει στον άνθρωπο των διαλυμένων ηθικών αξιών, κι ακόμα για να φωτιστεί ο δρόμος του ηθικού χρέους και της υπαρξιακής λύτρωσής του.
0 από 5
Η δολοφονία του Μαρά
Ο βασικός μύθος του έργου στρέφεται γύρω από τη δολοφονία του γάλλου «αρχιεπαναστάτη» Jean-Paul Marat από τη Charlotte Corday στις 13 Ιουνίου 1793. Ο Βάις όμως δεν αναπαρασταίνει τα γεγονότα. Τα παρουσιάζει σαν παράσταση έργου με αυτό το θέμα, που έχει γραφτεί (τάχα) από τον Μαρκήσιο de Sade και που παίχτηκε (τάχα) το 1808 στο Άσυλο Φρενοβλαβών του Charenton.
0 από 5
Η δούκισσα του Μάλφι
Η Δούκισσα του Μάλφι πρωτοπαίχτηκε στο Λονδίνο γύρω στα 1613-14. Βρίσκεται κοντά στο τέλος μιας μεγάλης θεατρικής παράδοσης –ίσως να αποτελεί το αποκορύφωμά της– της τραγωδίας της αιματοβαμμένης εκδίκησης, που το λαμπρότερο παράδειγμά της είναι ο Άμλετ. Σύμφωνα με τη θεατρική συνήθεια της εποχής, τα πρόσωπα του έργου ανήκουν στην ιταλική αναγέννηση.
0 από 5
Η δύναμη του σκοταδιού
Η Δύναμη του σκοταδιού (ή Κράτος του ζόφου, όπως μεταφραζότανε παλιότερα) κρατάει ακόμα και σήμερα την ιστορική σημασία της πιο ρωμαλαίας αγροτικής τραγωδίας που γέννησε η περίοδος του νατουραλισμού και το Ζωντανό πτώμα χαρακτηρίστηκε απ' το Λένιν σαν μια "υπέροχα δυνατή και άμεση διαμαρτυρία ενάντια στην κοινωνική ψευτιά και υποκρισία.
0 από 5
Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας
Πληροφορούμαστε, κοντά στις πολύ γκροτέσκο καταστάσεις του δράματος, ότι πίσω από το αινιγματικό ανακάτωμα του γέλιου και της φρίκης κρύβεται η υποψία ότι αυτός ο κόσμος που ξέραμε και που φαινομενικά αναπαύεται πάνω σε στέρεη τάξη, με την εισβολή μιας αβυσσαλέας δύναμης διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Η τραγική κωμωδία είναι η δραματική φόρμα του γκροτέσκο.
0 από 5
Η ερυθρά νήσος
Η Ερυθρά Νήσος –τίτλος δανεισμένος από τον Ιούλιο Βερν– είναι ένα έργο φοβερά πλούσιο σε σκηνική φαντασμαγορία, σε χιούμορ, σε αλληγορίες. Καράβια και ηφαίστεια εμφανίζονται επί σκηνής, πρόσωπα και καταστάσεις βγαλμένα μέσα απ' τον Ιούλιο Βερν παρωδούνται με πολλή λεπτότητα· ιστορίες εκτυλίσσονται παράλληλα και μπλέκονται η μια στην άλλη με έναν θαυμαστά θεατρικό τρόπο. Έχουμε δύο επίπεδα δράσης. Θέατρο στο...
0 από 5
Η μεγάλη παντομίμα
Το έργο τοποθετείται στη μεταπολεμική Ιταλία, μετά την πτώση του φασισμού, ώς και τα γεγονότα του Μάη του ’68. Στη σκηνή δεσπόζει μια μαριονέτα-κούκλος που αντιπροσωπεύει τον φασισμό. Τα πρόσωπα του έργου ‒σύμβολα που γεννιούνται από αυτόν ή τον αντιμάχονται‒ προσπαθούν είτε να επιβάλουν την εξουσία τους είτε να αντιδράσουν σε αυτήν αντίστοιχα.
0 από 5
Η νύχτα των δολοφόνων
Ο τρόπος που διάλεξε ο Τριάνα για να μπλέξει τα τρία πρόσωπα, την Μπέμπα, την Κούκα και τον Λάλο, στη διαδικασία του εγκλήματος είναι μοναδικός. Οι γονείς δεν σκοτώθηκαν ποτέ πραγματικά. Το έγκλημα υπάρχει μόνο στη σκέψη των τριών αδερφών. Το έγκλημα υπάρχει μόνο στο παιχνίδι.