ΡΩΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΔΑΜΙΑΝΑΚΟΥ ΒΟΥΛΑ

Ο «Κοριολάνος» κατακυρώθηκε από τους φιλόλογους ως «η τραγωδία της περιφάνιας». Αλλά ο Κοριολάνος, δεν είναι μόνον περήφανος, είναι και γέννημα της τάξης του και της εποχής του, της Ρώμης της κοσμοκράτειρας.

Ο Σαίξπηρ εδώ παρουσιάζει την Αγγλία όπως βγαίνει από τη μεσαιωνική της κατάσταση, χωρισμένη σε φέουδα και δουκάτα, με χωροδεσπότες και αφέντες που άλλοι την «παχτώνουν» και άλλοι την ξαναμοιράζονται.

Στο τρίτο έργο του με τίτλο «Ερρίκος ΣΤ΄», ο ποιητής δίνει την Αγγλία να σφαδάζει στα νύχια του εμφυλίου πολέμου. Δεν υπάρχουν πια ηθικοί φραγμοί, όλα τ΄αντερείσματα που ΄χε στήσει ο κοινωνικός βίος έχουν παρασυρθεί και ξέφρενα κι αποτρόπαια οργιάζουν τα ατομικά πάθη.

Στο έργο τούτο παρουσιάζεται από την αρχή αποφασισμένος, όπως ο ίδιος ομολογεί στον μονόλογο, αρχή του έργου, να γίνει αχρείος. Και γίνεται. Αδίσταχτος, δολοφόνος, με απάτη, δόλο, θράσος, αφού ξεκάνει όλους όσοι είχαν δικαίωμα στο στέμμα, το σφετερίζεται, αλλά δεν προφταίνει να χαρεί την ανώτατη εξουσία, γιατί υποχρεώνεται να αντιμετωπίσει σε πόλεμο τον Ρίτσμοντ τον αντίπαλό του και χάνει τη...

Απ΄τον τίτλο του το θέμα του έργου τούτου είναι ερωτικό: ο έρωτας του Τρώα πρίγκιπα Τρωίλου με τη Χρυσίδα, την κόρη του μάντη Κάλχα. Όμως πραγματικά κυρίαρχος εδώ είναι ο πόλεμος και μεσ΄τον πόλεμο τι έρωτας ν΄ανθίσει;