Μικρή Θεατρική Βιβλιοθήκη

Αυτό το έργο κατέχει μια μοναδική θέση στο θέατρο του Λουίτζι Πιραντέλλο γιατί το πρόβλημα της ανθρώπινης υπευθυνότητας το φτάνει μέχρι τις πιο ακραίες συνέπειες και μάλιστα τις πιο παράλογες. Ασκεί επίσης, όπως όλα τα έργα του Πιραντέλλο, μια κοινωνική κριτική· εδώ, του αριστοκρατικού κύκλου του αργόσχολου, που τον απασχολούν οι μοιχείες του.

Στη Δόνα Ροζίτα, τη γεροντοκόρη, ο οργασμός των λουλουδιών φτάνει σ' ένα δαιμανισμένον ανεμοστρόβιλο, σ' έναν ξέφρενο χορό από πέταλα, που πνίγει όλα τ' άλλα γλωσσικά σύμβολα. Όλα τα πρόσωπα μιλούνε με τη γλώσσα των λουλουδιών. Όλα τα πράγματα εκφράζονται μ' ανθισμένες λέξεις.