ΔΑΜΙΑΝΑΚΟΥ ΒΟΥΛΑ

Μ’ όλα αυτά απόκαμα, ζητάω ν’ αποσυρθώ στο μνήμα: να βλέπω, λέω, την Αρετή ζητιάνα γεννημένη, το κούφιο Τίποτα φαιδρό με κορδωμένο βήμα, την Πίστη την αγνότερη χυδαία απαρνημένη. ΤηνΠερισσότερα