ΣΙΔΕΡΗ ΑΛΟΗ

Ήταν ίσως η μόνη εποχή της ζωής μου που κοιμόμουν χωρίς χάπια -συχνά στην ίδια εκείνη καρέκλα μπροστά στο γραφείο- και τα όνειρά μου ήταν γεμάτα από όλα τα εξαίσια πλάσματα που δεν μπορούσα να δω μέσα στον κόσμο των ακουστικών εντυπώσεων όπου ήμουν αποκλεισμένη: θαυμάσια ζώα κοιμισμένα και ήσυχα, που τώρα πια μού είναι αδύνατο να πω με βεβαιότητα...