ΧΙΛΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Έρωτες, αδυναμίες, όνειρα και φοβίες, πόθοι κρυφοί. Κι ο χρόνος. Συχνά καταστρεπτικός, αναπόδραστος. Κι όλα «Με το σφύριγμα του τραίνου». Απ' τις μεγάλες αποφάσεις μέχρι την καθημερινότητα. Αγκομαχά η παλιά μηχανή, τα σκονισμένα βαγόνια χάνονται πέρα στο βάθος του ορίζοντα, πάντα σφυρίζοντας. Η επικοινωνία με τον κόσμο. Το ταξίδι, η φυγή, το όνειρο. (...)