Gazier Michèle

Δύο γυναίκες, μητέρα και κόρη, συζητούν. Ανταλλάσουν νέα, κι έτσι αφήνουν την πεζή καθημερινότητα να μιλήσει γι' αυτές, τη στιγμή που οι ίδιες προτιμούν τη συνενοχή και την τρυφερότητα της σιωπής. Μέσα, όμως, από το παιχνίδι των δύο φωνών γεννιούνται ιστορίες, και μάλιστα ιστορίες γεννήσεων. "Γεννιόμαστε", έγραφε ο Ρουσό, "δύο φορές: μια για να υπάρξουμε και την άλλη για να...