Μαθήματα Ζωγραφικής Σχέδιο και Ζωγραφική στην Ύπαιθρο

Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ… είναι γεννημένος και για την περιπέτεια. Οι εξερευνήσεις του όμως, αντίθετα από του περιηγητή, ανταμείβονται με την ανακάλυψη ωραίων τοπίων που δεν αναφέρονται σε τουριστικούς οδηγούς. Με μια ακαταπόνητη περιέργεια και με το ερευνητικό του πνεύμα, θα συναντήσει αντικείμενα με σημαντικό ενδιαφέρον, που τα παραβλέπουν ή και τα περιφρονούν οι πιο πειθαρχημένοι παρατηρητές”.
Αυτά τα σοφά λόγια του Αύγουστου Τζών, δε θα μπορούσαν παρά ν’ αποτελέσουν την καλύτερη εισαγωγή όπου θα στηριχτούν οι απόψεις των επόμενων κεφαλαίων.
Υπάρχουν, φυσικά, πολλοί επαγγελματίες ζωγράφοι που τα τοπία τους στις τρέχουσες εκθέσεις ζωγραφικής δε φέρνουν σαφείς ενδείξεις ότι ζωγραφίστηκαν στο ύπαιθρο, και σε μερικές περιπτώσεις δε μοιάζουν πολύ με τα χρώματα της φύσης. Αυτό όμως δε σημαίνει πως οι καλλιτέχνες αυτοί δε ζωγραφίζουν απευθείας από τη φύση, ή πως δεν το έκαναν στο παρελθόν – και μάλιστα με επιμέλεια. Θα έλεγα ακόμα πως μόνο όταν ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει επί τόπου έχει μια πραγματική έμπνευση που γεννιέται από την ακεραιότητα του προσωπικού του οράματος.
Έτσι ο αναγνώστης μπορεί να διώξει κάθε αμφιβολία που ίσως απομένει μέσα του, για το αν η ζωγραφική στο ύπαιθρο είναι ξεπερασμένη και δεν αξίζει τον κόπο που χρειάζεται.
Μιας και πολλά βιβλία έχουν ασχοληθεί ήδη με το θέμα από καθαρά τεχνική σκοπιά, προσπάθησα να επεκταθώ σε ορισμένους παράγοντες που θεωρούνται κατά κανόνα δευτερεύοντες, αν και, απ’ ό,τι μου λέει η πείρα μου, αξίζουν κάτι παραπάνω από μια περαστική αναφορά.
Η ζωγραφική στο ύπαιθρο είναι πολύ ανθρώπινη επιδίωξη, που κάποιες φορές μπορεί να προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις δυσαρέσκειας, απογοήτευσης και οργής. Τα αισθήματα αυτά πρέπει να τα περιμένουμε και να τα δεχτούμε, για να φτάσουμε στη χαρά της επίτευξης.
Όλα αυτά εξαρτώνται βέβαια από το τι ελπίζουμε να πάρουμε από τη φύση για να πραγματώσουμε τις ελπίδες όμως, πρέπει να μπούμε μέσα στη φύση – και όσο πιο σύντομα γίνει αυτό, τόσο το καλύτερο! (Από την εισαγωγή της έκδοση